US GIRLS

Siguro likas sa mga babae yung madaling magpatawad at yung hindi matiis yung taong mahal nya. Most of us girls are like this. Kahit na malaki kasalanan nila, we tend to forgive them so fast and forget those sh*t they did. Simply because we LOVE them.

Pero hindi rin naman lahat nakakalimutan eh. Sometimes, girls do forgive but they can't forget. Most especially those things that hurt them the most.

Girls are great pretenders. Minsan pinapakita lang nila na masaya at okay sila but behind the smiles in their faces are painful memories they find hard to forget. Aminin mo ganyan ka din, di ba? Mas maganda kasi na minsan wag na lang patulan at alalahanin yung mga masasakit na bagay na yun para hindi na rin maging worst yung situation.

Ako I admit ganyan ako lalo na sa boyfriend ko. Pilit ko man na magalit sakanya pero hindi rin naman nagtatagal. Makita ko lang yung mukha nya sabayan pa ng "SORRY" nya at lambing sakin, wala na. Talo na ako sakanya, tapos iha-hug ko na lang sya. Telling him "wag mo na uulitin ah". Tapos, tapos na ang lahat. Parang kanina lang, ganyan ginawa ko. That's all I can do, BECAUSE I LOVE HIM! Basta naman mahal natin eh. Lahat kailangan tanggap mo sakanya, kahit madami syang flaws.

Girls, di naman kailangan ganito tayo lagi eh. Hindi dapat maging dahilan to for the guys na maging kampante na mahal mo sya. Kasi minsan it leads to something na hindi mo ineexpect. Nagiging reason din kasi to para manloko sila. Alam nyo naman sa panahon ngayon. Bilang na lang ang mga lalaki ng loyal sa mga girlfriend nila, na kahit may asawa na nagloloko pa rin. Ingat lang tayo.

Published with Blogger-droid v2.0.6

MY MOODY SELF

Bakit kaya sa tuwing mag-oopen ako ng topic lalo na about sa mga past lovers namin I always end up getting super mega duper pissed? Ako naman yung nagsimula, nakaisip. Naiinis ako sakanila, sa mga ginawa nila. At hindi ko alam bakit ako nagkaka-ganito. Seriously. Naalala ko lang yung kakatapos ko lang basahin na FIFTH SHADES TRILOGY. Super parehas kami ni Anastasia Steele na ganito ang situation. Kami mauuna at magsisimula tapos maiinis lang din naman sa huli. FUCKED-UP MOOD LANG. As in sobrang maiinis kami sa mga nalalaman namin. Pero wala na rin naman magagawa eh, nakalipas na at nangyari na tong mga bagay bagay na to. Ganito lagi eksena namin ni kelvinth. But he always finds a way to make me smile again. Ayaw nun nakasimangot ako. He'll do everything even if he's been stupefied from what he's doing. Automatically, mag-smile na ako nun. Maglalambing na yan pero yung lambing nya may kasamang pangungulit na sobra sobra. BUT, yes there's a but. Ako na yata ang pinaka-weirdong girlfriend sa buong mundo. Kanina magkausap lang kami nun, kwentuhan,kulitan, asaran (PBB TEENS?!) Syempre ang pinaka-famous na topic of all is LOVELIFE. I think yun yung isang bagay na konti lang ang alam ko sakanya, pero when you'll ask him about mine alam nya lahat. Mula sa mga ex ko, dates and names nila. Ngayon naiinis na naman ako at may topak. Inaatake ng bipolar kong sakit, severe na yata? Joke. Actually kaya ko talaga naisipan yun na i-open ang topic nagi-guilty ako. Last night katext ko yung ex ko from italy. Nagbreak kasi sila ng girlfriend nya. Nagsabi lang sya ng problem nya at siguro wala lang din sya mapagsabi nito. Ako naman nagbigay lang ng advice sakanya para mas malinawan yung pag-iisip nya. Sya na yata ang pinaka-martyr na lalaki. Pero he's not like that before siguro mature na sya mag-isip kaso nakahanap sya ng karma nya. From what he did to me before. Those painful days, heartbreaks and all. Pero ganun siguro kung kailan handa ka na magbago tsaka naman dadating si KARMA. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sakanya, how and where will I start. Magagalit na naman kasi saken yun eh, tapos magseselos na naman sya dun. Paranoid na naman sya. Bakit daw nagpaparamdam ulit yun. Ano daw reason, porket ba magulo situation nya ganyan sya. Mga ganung bagay. Na akala nya baka maagaw ako sakanya. Natatakot sya na baka mawala ako. EH HINDI NAMAN AKO MAWAWALA. WALANG DAPAT BALIKAN. KUNG ASAN AKO AT KUNG ANONG MERON AKO MASAYA AKO AT DUN AKO MAG-STICK. PROMISE!
Back to my moody self, inaaway ko na naman si boyfriend ngayon. Tinarayan ko na naman sya before sya umuwi. Tapos ngayon di ko sya nirereplyan. Nagpapasalamat na lang din ako at super haba ng pasensya nya. Kahit na alam kong inis na yun. Ganyan nya ako ka-mahal eh he will do EVERYTHING kahit di sya ang may kasalanan. Bukas na lang kaya ako mag-sorry? Tinatamad na rin ako magtext eh. Di narin naman sya nagreply na. BAHALA NA! Malamang bukas nyan okay na kami. Ganyan lang routine namin eh basta may tampuhan. Di rin naman matatapos tong araw na to na di kami ayos. Kaso nga pala may naalala ako na bago naming pagaawayan bukas. Malaman natin yan at mapag-uusapan. Naguguluhan na din ako sa sarili ko, ewan! Gulo ng utak ko noh? Obviously! Pakiuntog nga oh, baka lumuwag lang ang turnilyo.

Now and Forever

I'm writing this because I need to and it just helps me deal with things better. Today was awful, I ALMOST lost the thing I love most in my life and it hurt so bad. I love you more than anything, I would take a bullet for you, I would do whatever it takes to make you happy. I've never felt this way for anyone...I mean it, normally i'm not the one trying to give reasons to not give up on my relationships. I easily accept when it's not going to work and I walk away with my dignity, but with you, I CAN'T.

I can't walk away and I can't pretend I don't care as much as I do and I can't just say "screw you" and let you leave, that would only be hurting myself more by pretending I don't need you in my life or i'm better off without you, because i'm not.

I was meant to meet you I was meant to be a bitch and make you work for it, we were meant to have every single quality on each other's check list and we were meant to be together.

Every couple has their problems, none are perfect and at some point or another you hit rock bottom & your relationship is really tested. This is just another test, it can't get any worse from here. I know I want to be with you & nothing can change my mind, not even you saying you don't want to be with me, because I hope in my heart that wasn't true.

I know I can be selfish sometimes, or moody, or too demanding of your time but please just bear with me, I don't mean to be, i'm still finding myself and learning things about myself I didn't even know. I've learned that I am jealous of other girls with you, not because I don't trust you , but because the thought of anyone making you happy that isn't me is just unbearable, i've learned i'm more demanding of time with you lately because i'm not confident enough right now in our relationship, I have this fear of losing you or you breaking up with me that I try to spend as much time with you as possible, to show you that I can be everything you need, make you happy and prove myself to you.

I just want you to want me, I want you to be scared of losing me, I want someone for once in my life to be afraid to lose me. I don't want to feel disposable to people. I believe we are perfect for each other, we have our issues but like I said today, we see what no one else does when it's just the two of us. we're magnetic, you can't deny our chemistry, we're both too stubborn too often & we fight for what we believe and love, and although these things cause problems they're also a huge reason why we fell in love with each other.WE are so alike and we when we love, we love hard. Don't give up on me, we're not supposed to have everything figured out right now, we're young.

But if there's one thing I believe with all my heart it's when you find someone you love, you don't give up on them even when you have a million reasons to, because we have a bond only we understand.

Our love may be difficult at times but there's not a day that goes by where I don't feel like this is worth it. No one can make me laugh like you do, you're the only one who knows how to make my bad days better with a simple kiss on the forehead. My heart races when you call me love and pick up the phone just to hear my voice. Our bodies fit perfectly when we cuddle and nothing in the world could make me believe that there is anything better than being with you.

I feel so blessed to have met you and I know we've both hurt each other (unintentionally) but I don't think that's a reason to quit. Things are going to get better because at the end of the day when two people are crazy for each other, nothing in the world will bring them apart. You're my Noah & i'm your Allie, we're just like them, we challenge each other, act like an old married couple, bicker, and get upset but we have a lot more times where we're laughing, holding each other, kissing, making plans for the summer, we mock each other, we shower together, we make love, we try to embarrass each other, and we sleep holding each other the whole night.

We've seen each other at our worst and our bests & that's a special connection we share because even at our worst, we still loved each other. If that's not meant to be then there's no hope for the rest of the couples out there.

I am sorry that I've cut back some of your time for yourself, that was not my intention, all I ever wanted was to make you happy & when you say your not it kills me, it makes me feel like a failure. Just please throw your doubts out the window, I know it's scary, and I know life's unpredictable but it's like you said "we're not temporary". My feelings for you are still there, they never left and they're still stronger than ever, i've never fought for anyone as hard as I fought for you today & I will keep fighting for us, just please fight for us too, don't make me go it alone. I need you, I'm your biggest fan & supporter and i'm your best friend.

This is my pledge to you: I will always have your back when life gets tough, or you have doubts or you feel down because something happened.  be the proud girlfriend. I will help motivate you with school when assignments and exams are kicking our asses, kiss you always until my lips are numb, I will be easier on you when things upset me & try to let the little things slide because in the end, they're just not worth it to me, I will be your best friend and someone you can share everything with, I will be the best secret keeper when you want to tell me things no one else even knows, I will be at birthdays, family gatherings (if invited), I will embrace any opportunities you have and be by your side when we both discover who we are in life and our biggest goals & passions, I will always encourage you to follow your dreams and believe in you and I will always be behind you in all your decisions. I will show you that love isn't always easy but it's worth it when you have a love like ours, and lastly I will be a complete goof ball with you and total ass, I will tickle you when you act grumpy, I will take care of you when your sick & dramatic and I will make the happiest memories I can with you.

I have such high hopes for us, I didn't think I would when I first met you but I adore your family your friends your life and you. I know the futures a scary thing and it's never a sure one , it always changes but my hopes are that we get back on track, love each other more with each day that passes, never let each other go again and ideally end up together because waking up to you everyday would be an honour, just being your girlfriend is a privilege and never taken for granted. I can't quite put my finger on when things started getting bad with us but all I know is what's happened is in the past and it's time to let go of the grudges, the hurt, the mistakes we've both made and start a clean slate together.

THERE ARE ONLY TWO TIMES I WANT TO BE WITH YOU: NOW AND FOREVER ♥

ANO KAYA AKO AFTER 10 YEARS?

Base on the course I’m taking right now. Maybe I’ll be a MANAGER, working on a 5 tsar hotel/cruise ship, head chef in a famous restaurant, etc. HRM is not an easy course kung tutuusin. You have to deal with different people with different perspectives in life. It might be a high rank official or just an ordinary human. Patience is a must in this kind of industry. Kailangan mong tiis lahat ng hirap na pagdadaanan mo to pursue and hopefully get what you dream of.

Madami akong plans for myself. Malaki ang expectations ng family ko sakin. Well, ako na lang kasi inaasahan nila para makaahon yung family ko, based on our situation right now. Some of my relatives are helping me. Im on my 3rd year in college. Madaming struggle and hindrance sa buhay pero kinakaya. Malimit nag da-DAYDREAM ako, minsan kasama ko naman boyfriend ko gawin yan. Working with our imaginations and looking for our future.

Hindi naman talaga HRM yung tipo kong course and up to now I’m still undecided kung ano ang gusto ko. I want to take up TOURISM, BUSINESS ADMINISTRATION, ARCHITECTURE and JOURNALISM. Pero no choice, eto ako bumagsak sa HRM, madami talaga akong gusto. After HRM gusto ko pa sana kumuha ng second course ko, kahit 2 years lang. (LOOKING FORWARD TO THIS) Business related or computer related course. Mga ganyan kasi ang in-demand sa panahon ngayon.

Pero AFTER 10 years, ano na kaya ako. Im turning 19 thyis coming April 28, so 39 years old na ko nyang mga panahon na yan. Naalala ko pa na gumawa din ako ng tulad nito during highschool days. Essay for English and Filipino. Nurse and Doctor pa ang gusto ko nun. Naalala ko naglagay din ako ng MODEL dun eh, and joining ANTM. Pero sa panaginip na lang yata lahat ng yun. Pero ang sarap isipin yung mga ganun. LIBRE lang naman ang mangarap eh. WALANG MASAMA.

AFTER 10 years

  * I’m successful with my career

  * I have my own House and Car.

  * Living a mid-wealthy life

  * I may be in Canada by that time

  * I have my own family. A husband and 3 kids.

  * Stable work

  * I’ve got everything I want to achieve and get as of this moment (mga luho ko sa katawan)

  * told myself to give my parents a house

  * helped my brother finish his college

  * Helped my Grandparents and continuously supporting them

  * I can do and get whatever I want

  * Buy things I want

  * Go anywhere I want

gusto ko mangyari lahat ng to. Kahit mahirap kakayanin ko basta for my family. And when it comes to my own family. I have planned it with my current boyfriend na. And I don’t want anybody else, ONLY HIM. Nakikita ko na kasi yung future ko sakanya eh. The future I want.Hindi mahirap gawin yang mga yan basta strive harder and harder each day. I know I can and I will. God will help me, and I believe im him.

Published with Blogger-droid v2.0.2

Sometimes what you learn from the pain is worth the suffering

Everything I’ve learned is worth suffering. After all what I have been through. Mga panahon na akala ko sya lang yung lalaki sa mundo. Ako yung tao na once committed sya lang, stick to one kumbaga. Mga panahon na baliw na baliw lang ako sakanya, dun sa first love ko. Oo masaya alalahanin yung mga panahon na yun pero masakit din. First heaetbreak cuts the deepest. Emo ako dati dahil jan naranasan kong

• pumasok sa school na umiiyak tapos namamaga yung mata

• gab-gabing umiiyak kasi naaalala mo sya

• pinipilit mong ngumiti pero pag naalala mo na naman sya malungkot na naman.

• umiyak sa harap ng pagkain

• magpatugtog nung mga theme song namin tapos iiyak na naman ako.

• yung feeling na parang walang katapusan yung sakit na nararamdaman ko

• kung feeling mo kulang ka

• na may nawalang isang malaking parte ng buhay mo

But after all the pain, heartaches, eto parin at muling nagmamahal. Aaminin ko maraming dumaan pero hindi worth it. Sinaktan din ako, but hindi ko hinayaan na maramdaman ko na naman yung ganung pakiramdam. I never let them hurt me, in that way I can move on easily. Iiyak ako, di dahil sa sobrang nasaktan pero dahil sa sobrang inis.

Marami akong natutunan

• ang maging matapang

• di na magpauto pa sa sinasabi ng mga lalaki

• kilalanin munang maigi ang isang tao

• wag mong ibibigay lahat, save something for yourself para pag nasaktan ka di ka yung tipong sirang sira

• i deserve someone better

• i wont let anyone hurt me as much as he hurt me.

Until I met this guy. Yung tipo ng lalaki na

• pinatawa ako kahit na umiiyak ako (yan yung panahon na nakipagbreak ako sa ex kong varsity)

• makita mo lang sya buo na araw mo

• taong ayaw ka nya makita na malungkot

• hahanapin ka pag wala ka sa tabi nya

• tatawagan ka tapos puro kalokohan lang naman paguusapan nyo

• binababa nya yung pride nya magkabati lang kami, kahit na ako yung may kasalanan

• tanggap ako with all my flaws.

• ipagtatanggol ako pag may nambastos or umaway saken

• papagalitan ako pag may ginawa akong mali, with matching SERMON na tatamaan ka talaga

• sasabihin sayo na “MAHAL NA MAHAL KA KITA” araw araw.

• hahawakan yung kamay mo kasi baka maagaw ka daw ng iba.

• who would kiss my forhead telling me i’ll be safe as long as his around.

• who would sitch his class kasi wala akong kasama

• yayakapin ako ng mahigpit kahit na isang araw lang kaming di nagkita, showing he missed me so much.

• pinipilosopo ka, tapos aasarin ka ng walang katapusan

• papaiyakin ka tapos papatawanin ka.

• unang lalaki na umiyak sa harapan ko na akala mo bata kapag nagaway kayo, kasi ayaw ka nya mawala

• yung lalaki na irerespeto ka pati yung magulang mo.

• ipaglalaban ka sa may mga ayaw sayo, kasi di naman nila ako talagang kilala

•anjan sa pag may problema ka, willing syang tumulong sayo

• at marami pa.

He showed me what TRUE LOVE means. Na may isang tao na makapagpapalimot dun sa taong sinaktan ka ng sobra. Na may isang tao na mas karapat-dapat sa pagmamahal ko. Ipaglalaban ko tong relationship na to. Gusto ko sya lang eh.

Sabi ko, worth it lahat ng sakit. Sabi ko, FINALLY. Sabi ko, eto na to. Sabi ko, wala ng atrasan GO NA. Sabi ko, di ko na sya papakawalan pa. Sabi ko, Lord thank you.

Pagkatapos ng lahat, masaya na ako ulit. Na pag nagkita kami nung taong sinaktan ako, na mas naging matapang ako. Na mas maging isang tao ako. Na mas nabuo yung pagkatao ko. Na hindi na magpapakabaliw sakanya dahil may bago na akong kinababaliwan. Na hindi na ulit magpapaloko sakanya sa ikatlong pagkakataon dahil isang malaking KATANGAHAN na yun. Na okay na ako, masaya na ako. Na thank you dahil kundi ka nawala hindi ko sya makikilala. Salamat first love. Isa ka na lang magandang alaala. Kung saan marami akong natutunan.

And hopefully we’ll live happily ever after.

Published with Blogger-droid v2.0.2

LOVENOT

After ng allergy nagpatuloy na sya sa sipon at inuubo na din ako. Paggising ko kaninang umaga mainit na pamiramdam ko, medyo hilo at sumasakit yung lalamunan at sobrang kati. Tumayo sa kama at uminom mg kape, as usual magtwitter at fb para makapag-update lang.

Ate my breakfast, gusto ko sana uminom ng gamot unfortunately walang stock ng gamot si lola dito, eh wala din akong mautusan kaya tiis na lang. Uminom na lang ako ng uminom ng tubig para mabawasan yung kati nya.

Around 10am ramdam ko na yung mas mainit na pakiramdam, so tinulog ko muna. Sobrang nanlalata na din kasi ako eh. At masakit na din ulo ko. Medyo lumalamig na din kasi kaya yun. Kinuha si unan at kumot. Naglagay ng earphones at nagpatugtog ng lovesongs.

Almost 2hours din pala ako nakatulog. Sarap sa pakiramdam, medyo nawala yung sinat kasi pinagpawisan na din ako sa kapal ng kumot ko. Effective lang dahil ayaw ko magkasakit. Tapos more water and fruits ako today and it helps me a lot. Nabawasan yung sipon ko. So up to now medyo okay na yung sa sipon ko so sa ubo na lang problema ko. Bukas na ako iinom ng gamot. Bukas pa din kasi dating nila mommy eh.

Sana, sana talaga mawala na tong mga to.

*kailangan ko yata ng yakap-sule at kiss-pirin.*

Published with Blogger-droid v2.0.2

21st Monthsarry ♥

Happy monthsarry to me and ze greatest boyf in the whole world. ♥

Well madaming nangyari today.

• MAGNUM ICE CREAM

Eto una naming ginawa kanina, kumain ng ice cream and we're planning for this 2 days ago and sakto sa weather na sobrang init. Since it was endorsed by bigtime artists such as Liz Uy, Erwan and Solenn Heussaff and Raymond Gutierrez. It was really a scrumptious ice cream ever. It taste a lot different than the usual ice cream. well bravo to Magnum Ice cream.

After that, we went straight at Sta. Lucia East (as always) to watch UNOFFICIALLY YOURS. But before that we had our lunch first. Eh ansabbeehh ng nauna ang dessert sa meal?

Mcdonalds everyday. HOORAY FOR TODAY!

• UNOFFICIALLY YOURS

umpisa pa lang ang intense na ng bed scene ni Angel and JL. Rated PG nga eh. Not suitable for very young ages. Hahaha! Nakakatawa na ewan kasi feel na feel nila yung scene. HAHAHA! Hindi ko mapigilang tumawa. Parang Friends with Benefits ang peg pero iba din. Ang pinakanatawa talaga akong scene dun is yung nag-sex sila sa place ni JL and di nila inakala na may tao na pala. Eh sobrang ingay nila at nagkakalampagan ang mga gamit tapos yung friends ni Mackie (JL) tulala lang and di nagiingay kasi nga baka makaistorbo. Lol! Buong sinehan yata tumawa sa scene na yun. Lalo na kaming dalawa ni Bebe.

May mga scene na sobrang nakakarelate kami. Halimbawa nung nagtampo si Mackie kay Cess. Then si Cess naglalamving tapos sasabihin ni Mackie "wala naman akong karapatan magalit eh, okay lang". Sobrang mga lines lang ni Kelvinth yan. Tapos magpipilit si Cess sabay alis ni Mackie. Basta madami pa. Isa pa yung sinabi ni JL na "gusto kong basagin yung mukha nya eh", just like what he said to my ex, lalo na sa ginawa saken.

Yung umiyak si JL kasi nga wala naman sya magawa, wala naman kasi sila. Then I remember when Bebe cried infront of me. Ohh, yung feeling na sobrang mahal ka kasi nung taong yun kaya nagkakaganun sya. Grabe!!

Nakarelate din ako nung iwanan ka sa ere. Tapos ang sasabihin wala lang yon. Ugh! Those memories, err. Don't wanna remember! Pero yun lang din kasi yung pinaka nakakainis sa lahat eh.

Ang masaya tawa kami ng tawa tapos na-LSS dun sa kanta. As in hanggang makauwi yata kinakanta nya yun.

After the movie pumunta kami sa NBS to buy something tapos nakita ko yung book ni Nicholas Sparks na THE LUCKY ONE na may movie starring Zac Efron and I forgot the name of the girl. Haha! Yun gusto ko syang bilhin kaso di pwede may bibilhin pa kasi ako na nauna kong planuhing bilhin before that. Tapos bumili lang kami ng quote book gagamitin lang naman nya para may ma-tweet sya. Haha! Dalawa yun eh, may gusto pa sya bilhin nun. BRAIN TWISTER, kaso unavailable n sya dun so I suggest yung NBS sa tropical, lucky us kasi meron dun so binili na nya.

Bago sumakay ng jeep, so habang naghihintay kami ng medyo maluwag na jeep may isang MATANDANG LASING NA NAGMOMOTOR. Grabe supwr gewang sya sa may gutter eh lasng nga sya tapos binangga nya ung konduktor ng jeep. Halos lumipad yung konduktor buti nakatayo sya tapos sumemplang ng bonggang bongga yung lalaki. Sobrang gulat ko kasi nasa harap ko lang talaga. Tapos si bebe chismoso pa. Hahaha! After masemplang nagawa padin nung lasing na magmotor eh sobrang lasing at hilo na yata yun namumula pa kasi eh. Bahala na si Lord sakanya. Pero for sure pag naaksidente yun kas malaking perwisyo.

Finally, nakasakay na din kami. Ang saya ng araw ko. Di parin maka-get over sa pinanuod at nangyari. Grabe lang. Unforgettable talaga. Had our dinner at my place tapos kwentuhan. Asaran. Kulitan. ISANG MASAYANG ARAW LANG.

ILOVEYOUSOMUCH BEBE! 21 months down FOREVER to go ♥

March 04, 2012

Published with Blogger-droid v2.0.2

Minsan naisip mo din na kumawala sa realidad ng buhay at sa buong mundo. Mapagisa na ang tanging hawak lang ay ang lapis, papel at musika na magbibigay inspirasyon sayo. Gawin ang mga bagay na kahit kailan hindi mo pa nagagawa sa tanang buhay mo. Libutin ang mundo kasama ang camera dahil gusto mong maalala at ibahagi kung gaano ito kaganda. Isama ng iyong prinsipe sa iyong minimithing palasyo at doon gagawa ng pamilya at magsasama ng maligaya habangbuhay.

Maraming nagbago at sa tingin ko may mga magbabago pa. May mga pagbabagong maganda at meron din namang hindi. Hindi lahat ng tao perpekto kaya bawal ang manghusga. Naiisip ko na unti unting nawawala ang pokus ko sa mga bagay bagay. Madami akong napagtanto sa buhay. Tutad nun, tulad nyan. Pilit ko mang baguhin ang sitwasyon pero sa pangarap na lang siguro. Mahirap at pakiramdam mo minsan wala kang makakapitan. Tila pinupunit ang iyong puso

Magisa at minsan nakatulala sa bintana. Pinagmamasdan ang ulap at ibon na humuhuni. Isang imahinasyong nagdadala sayo sa isang magandang lugar na puno ng mga positibong bagay. Naghahanap ng lugar na makakahinga ng maluwag. Kyng saan malayo ang impluwensya ng kapaligiran. Tulad ng isang parang, malawak na lupain na malaya kang makakatakbo.

Kailangan ko ng "Peace of mind". Unti unting nasasakop ako ng kabaliwan ng mundo. At ayokong magpasakop. Dahil alam kong kaya ko. Tatapusin ang mga nasimulan ko.

Published with Blogger-droid v2.0.2

PRISAA REGIONAL MEET 2012

Regional Meet at Dasmarinas Cavite
February 24-26, 2012

Feb. 24

Woke up around 4 kasi hintayan naming volleyball team 5am sa emraud (jeep terminal) so mga 5 umalis na then mga quarter to 6 kami dumating. Halos na-occupy namin yung jeep na nasakyan namin dahil sa dami namin. As we arrived at the school kasi dun ang meeting place ng lahat ng players andun na yung bus at basketball girls. First come, first serve kasi nga madami kami. Kaya bandang likod na kami dun. Halat ng event meron pero 2 batch ng pagsundo kasi hindi available yung isang bus. So nauna kaming basketball, volleyball boys and girls tapos nasa shuttle naman yung basketball boys. The other players of different events tanghali na sila umalis sa school.

Nakakangalay lang sa byahe kasi nakabaluktot yung mga legs namin dahil sobrang puno kami, plus the fact that our luggages are big too. Will stay there for 3 days kasi so lahat ng gamit dala, at mga ka-ek ekan sa katawan dala din. Masaya naman yung byahe kahit mainit, katabi ko si tugs and don sa upuan. While on our way malapit na kami sa SLEX I saw this billboard of Mario Maurer for Penshoppe tapos I was about to take pictures bigla naman dumaan tong bus at ayan di ko nakuhaan ng maganda, SAYANG!!

Halos lahat tulog sa byahe except me kasi hindi talaga ako nakakatulog and puyat silang lahat kasi wala pa silang tulog the day before.

As we arrived at De LaSalle Dasma, opening na ng PRISAA REGIONAL MEET. Anjan ang Cavite, Quezon, Rizal, Laguna and Batangas. Dapat talaga Rizal ang host ng Prisaa this year pero unfortunately wala daw matutuluyan yung mga players kasi walang mga quarters na pwede or school so they've decided na sa Cavite again ang venue. Nagparade muna tapos opening remarks, may guest pa na player din daw at infairness gwapo, alam nyo yan.

Konting kembot at Lunch time naman. After lunch may game na agad kaming girls, but unfortunately hindi ako nakapaglaro dahil walang grades. *SHRUGS*. BUt it was totally okay with me so i acted as a assistant coach/ P.A/ YAYA/ MANAGER  ETC. LOL! Pero sabi ko papayagan ko sila na ganun but only when they have game, after it im done.

FIRST GAME
OLFU VS QUEZON

I was really confident that the girls would beat em  but it turned to be the other way around. They lost the first game and it went very different. They played really different nahirapan pa kasi hindi rin nakapunta yung one of the pbest players ng OLFU na si Marja cuz of her sister na di sya pinayagan. If only I and Marja there could be a chance of winning it. After that game wala ng next kasi kinabukasan na yun, then Do or Die game yun kasi if they will get it pasok sila sa paglalabanan ng 3rd but if they'll lost it TURISTA na agad.

So after their first game nanuod kami ng ibang game dapat cavite and quezon agad ang next kaso may dance sport competition pa na nangyari. Bago pa yung game pero kailangan na pumunta ng quarters kaya no choice di rin kami makakapanuod pati pala laban ng basketball girls meron nun.

As we arrived at the quarters, nakipagpalit pa kami kasi ang panget ng room na napunta samen buti na lang kami pa lang yung nandyan kaya napagpalit namin. Nagdinner muna kami sa karinderia kahit na bagong bigwy lang ng allowance, tipid tipid din. After it went back to our quarters tapos kumuha ng mga matresses, naglatag at humiga na. Nakakapagod talaga yung byahe eh. Naligo muna at nagkulitan.

Guess who owns this panties?

Lol ang dami kong tawa sobra. Haha! Nilagyan pa kasi namin ng mga plastic na fruits tapos parang may nakaumbok. Malakas lang ang trip namn, siguro dahil sa busog at pagod pero super hyper lang talaga namin.

Brfore going to sleep nagmeeting muna and nagreview ng mga play at mga dapat gawin sa laro. Ang kulit parin namin at maingay, kami na lang din daw yung gising ng mga oras na yun. Sleeping time dapat di pa talaga pero napagalitan kami ni mam Adriano kaya nag lights off na kami. Di ako nakatulog agad kasi naghihintay ako ng text ni bebe tatawagan ko sana kaso nasa byahe pauwi galing sa lamay ng inang nya.

Mga katabi ko matulog

Second day

Maaga ako nagising dito mga 4am nag alarm na kasi phone ko actually nauna talaga ako magising bago pa sya mag-alarm hindi lang ako bumangon agad. As I woke up wala na yung ibang girls maaga pala sila gumising kasi nagbreakfast sila. So ginising ko na din si Judai tapos naligo kami ng matapos si Ate Nica naman ginising namin. Tutal wala pa naman yung iba kasi maguunahan na naman yun for sure. Nang makatapos kami lahat, tsaka naman sila dumating maaga pa nun so nagbreakfast muna kami sa jollibee. No choice lang kasi walang Mcdo kaya nagtiis na lang dun at sa mabagal na service makakain lang at mabusog.

Otw na kami sa La Salle first game nga kasi. Wala pang tao but after a few minutes dumating na yung mga referee, eh kilala nila ako and they asked me bakit di ako naglaro. (FYI, sila din kasi yung nga referee ng NAASCU) It's a do or die game if matali TURISTA na nga kami. Batangas kalaban namin kaya naman eh kaso wala nga silang discipline inside the court eh hindi naman ako naglalaro kaya ayan.

After the game kumain lang tapos nanuod ng ibang laro. On that day may game din ang basketnall girls and boys on the same venue. Nauna muna yung girls and they won twice to beat na sila. Around 5pm bumalik sa LaSalle para naman sa laban ng boys but unfortunately natalo sila ng laguna if only may pahinga sila or yung game na yun eh ginawa na lang ng kinabukasan pero hindi. PAGOD at kulang talaga sila sa malakas na player unlike last year.

Nagkakwentuhan pa about sa GIRL na nakatayo sa pinto ng quarter namin on our first night. Si Paul ang una daw nakakita ng girl na nakatayo yung buhok daw same as mine. Pero it's impossible na ako yun kasi tulog na ako ng 11pm. Then hindi lang pala si Paul, pati si Jb din at dalawa pa nga daw yung nakita nya. Hala over lang nakakatakot.

Dito din naganap ang inuman, kaso di ako uminom eh. Good girl na ako 3months na akong di umiinom eh. Habang sila nagsasaya ako naman natulog lang, hanggang sa sobrang ingay nila kasi pati yung mga basketball boys malakas ang trip na sumayaw ng SuperBass mga ang lalaking tao tapos muntanga lang magsisayaw. Dahil ayaw ko maistorbo sa pagtulog lumipat ako sa quarters namin at dun piaagpatuloy yung pagtulog. Kahit na inagawan ako ng higaan nila Don at Judai (partida mag ex lang yan) magkatabi sila natulog nawalan ako ng higaan. Tapos yung kumot at unan ko pinahiram ko naman sa mga jowa ng basketball girls. Kaya ang ginawa ko nagjogging pants at nagjacket. Sobrang lamig kasi dun pag gabi. Sa awa ng diyos eh nakatulog naman ako ng maayos.

Third day

Nung umaga nagkape kami ni Jade. Kape at yosi ang almusal. Tapos naligo at pumunta na sa game ng basketball girls. Pero sayang din kasi natalo sila ng cavite kahit na twice to beat advantage na sila. Haaaaayyyss. Pero tatlo nakuha sakanila for national na gaganapin sa Cebu. Si Cams, Dhimz at Jen. Swerte nila. Naglaban din for championship ang Laguna at Cavite boys and girls sa volleyball. Both Cavite and nanalo then sa other events wala akong alam eh.

It is really one of the most unforgettable moments though hindi nga ako nakapaglaro masaya din naman kahit papaano. Bawi ako next year at sisiguraduhin kong makakasama ulit ako at makakalaro.

4pm na kami nakaalis ng Cavite pero yung byahe pauwi eh sobrang bilis lang. Mga 1 ½ lhrs lang ang byahe. Yung iba hindi pa umuwi agad at nagsipuntahan pa sa God's Love sa San Mateo. Nagovernight swimming pa sila dun. Kaya monday morning na sila nakauwi.

Sobrang pagod at mabigat ang dala kaya nagpasundo ako kay bebe. Nagkita na lang kami sa Mcdo simbahan. Namiss ko sya ng sobra. Kumain muna kami bago tuluyang umuwi. Maaga din nagpahing kasi may pasok kinabukasan pero guess what di rin nakapasok kasi may Cavite Hangover pa di  kami.

"LET'S GO RIZAL"

SMHS GRAND ALUMNI HOMECOMING: "SMHS HIGH FOR 55"

February 19, 2012
Ynares Center

An epic day to all the Alumni of SMHS (Sumulong Memorial High School) my alma mater. From batch 1969-2011.

11am nagstart mag-prepare yung batch namin 2009 for the parade actually that morning ko lang nakuha yung t-shirt and nagpractice pa ng sayaw namin. Hindi na ako umuwi after kasi ma-hahaggard lang ako. So dinala ko na lahat ng gamit na kakailanganin ko for that day. But i make sure na yung tama lang kasi ayoko din ng madaming dala.

At dahil summer ang theme ng batch 2009 bumili pa kami ng garland at napabili pa ako ng shades ng wala sa oras. Around 2:30pm umalis na kami kanila Anna. Pagdating namin sa Ynares ang dami ng tao kaso makikita mo na mas excited yung mga OLDIES sa alumni homecoming na yun. Unlike us parang ang fresh pa lang kasi namin eh, mas ma-appreciate namin yun kung after 5 years pa. At dahil hiwa-hiwalay na kaming PORLABB, yung iba nasa province nagaaral eh may mga nag-effort din naman na umuwi dito sa Antipolo. Ang mahalaga kasi yung prescence mo sa event na yun.

3pm I think nagstart yung parade. Medyo mahaba-haba nga eh at mahaba din ang pila, define SOBRANG HABA! May color coding yun actually every batch

• 60’s - RED
• 70’s - PINK
• 80’s - VIOLET
• 90’s - BLUE
• 20’s - GREEN

Hindi ako masyadong napagod sa paglalakad, kasi hindi mo mapapnsin yung pagod pag marami kayo tapos kwentuhan, eh di ko lang feel masyado yung mga nandun wala pa kasi mga friendship ko. Sakto umangkas ako sa motor ni Jeff, simula Sto. Nino hanggang sa pabalik sa Ynares. Ayoko din naman magmukhang haggard pagdating dun plus the fact na sobrang init kahit sakto ang mga outfit namin eh nakaksunog ng balat.

Nakakatuwang alalahanin at makita yung mga dati mong teachers and faculty members. Isama pa si Ma’am Sanvictores, Ma’am Jornacion at Sir Faustino. Mga pinakamatandang tao sa school. Lol!

(kilala nyo pa ba sila?? SYEMPRE naman sino ba ang makakalimot sa mga yan. )

After ng parade 5 nagstart yung mass, sa likod ng kapitolyo sa ynares. Dun dapat talaga yung venue ng event ans it was an open ground, parking lot kasi yun.

bago pa magstart yung mass dumating na sila Irene and Elaine. And syempre yakapan at sigawan ang bungad namin sa isa’t isa na kahit nagmimisa eh maingay kami.

After a few minutes dumating naman si Michael nagpasundo sa may gate kasi di nya nga alam kung asan kami. Habang naghihintay pala sya samen eh may lumapit na daw at hinihingi yung number nya. Ang lakas pa rin na karisma nun. May dala syang pictures namin nung may mga sayaw kami tapos tawanan kasi nagreminisce kami ng mga alaala ng nene at totoy days namin. Then dumating na si Jeane, yes kumpleto na ang barkada nagparegister lang sila tapos umupo na agad.

But after the registration and mass tsaka naman bumuhos yung ulan. Hinintay lang na matapos yun. Halos wala ka ng makikita sa venue na nakaupo sa mga upuan dahil for sure basa ka. Before pa magpuntahan sa gilid ng ynares. Me and my friends had our dinner tapos diretso bwside the stairway para dun na lang kumain. After my dinner nagprepare na ako para sa sayaw, at dahil wala akong balak mag-makeup nakapagmakeup pa din ako dahil lahat ng kasama ko eh nagsipaglagayan na din. Umuulan pa din ng mga panahon na yun. Buti na lang ang pinayagan na sa loob na lang kami ng Ynares center. Anong silbi ni Vice Mayor Susan Say from batch (80’s) and Kap Arman Panganiban na ipagpaalam ang loob ng stadium.

Pero dahil may laban ng PBA sa loob ng Ynares, naghintay kami ng 3 hours sa labas at nagtiis sa init dahil sa sobra ng tao. Libo din ang mga nagsiipuntahan. Around 9pm tapos na yung game at nasa may players entrance kami. Pero dahil sa iba dapat kami papasok eh bumalik kami para sa north gate daw pero pagdaan namin sa players entrance again saktong palabas yung isang player at nakipag-APIR ako. Nakakatawa dahil kalahati lang yung kamay ko kumpara sa kamay nya. Plus hanggang siko nya lang ako. Nakakatawa. Nakapasok nga kami sa north gate at umupo kasama ng mga kabatch namin sa ringside.

10pm na nagstart yung program proper and it was delayed for 3 hours already.

Ang saya isipin na kung tutuusin ang dami mo na pa lang nakakasalubong na graduate ng Sumulong pero hindi mo lang alam. Sa loob ng 55 years na nakatayo ang paaralang sinta eh iba ibang tao din ang makikita mo. Lalo na yung mga estado ng buhay nila. May mga kanya kanyang pangalan na silang binubuo sa iba’t ibang larangan na kinuha nila.

May mga pa-raffle sa event.

• cellphones
• microwave
• washing machine
• LED TV
• 50k insurance
• 10k
• 15k
• 25k
• 50k

Hindi man kami pinalad na manalo ng mga papremyo pero masaya din naman, lalo na kasama mo mga kaibigan mo.

guest host ang Survivor Philippines na si Betong. Super down to earth ng taong yun at napakabait talaga. Ang favorite line nya pa "AMAZING" bawat salita yata meron nun eh, hindi mawawala.

Super late na nga at tinatawagan na ako sa bahay buti na lang pinayagan talaga ako. Bawat batch may mga representative na may production at yung mga matatanda pinaghandaan talaga as if sasali lang sa showtime, ganun ang peg nila.

11:30 na at di pa rin kami nakakapagperform. Antok na ako at mukha na akong zombie, my eyes are so puffy and im starving. Nang malaman ko na pang-last pala kami, FINALE! BONGGA diba? ang aga namin tapos waley huli pala kami. They don’t even consider na may mga class kami the next day tapos last kami. But we need to act professionals. Performers kami kaya chill. I almost went home that night, bv na ako but tinuloy ko na lang.

Nung time na para magperform iba na pakiramdam ko. Pero for sure ibibigay ko ang best ko at yun nga ginawa ko. May nakakailang lang ng konti kasi yung photographer s harap ko eh ako lagi yung kinukuhaan ng pictures, though meron din yung iba kaso mas madami yung akin. Honestly, madali akong napagod kasi ang tagal nga ng hinintay namin tapos nalamigan pa ako. Nakakawalang gana nga dahil mga majojonda na ang mga nanunuod konti na lang from our batch and nakakalungkot isipin na baka hindi nila maappreciate yung sayaw dahil iba yung genre nila at generation namin.

 

After the performance, nagpalit lang kami ni ate gale them lumabas na. Nang makadating sa main entrance ng Ynares Center nakita namin yung ibang members ng private 11 na grupo ni Kuya Pat yung choreo namin. Then when they saw me, nagsmile sila tapos tinuro ako. then they said “HI” napasmile ako kasi narecognized nila ako from my passion and also their passion, DANCING! eh nandun si crush, ka-batch ni kuya pat tapos si kuya Bryan Martinez din nandun. Nakakatuwang isipin na napapansin ka nila sa husay mo. Kaso nakalimutan kong magpapicture. Dahil na rin siguro sa sobrang pagod ko at lamig dahil umuulan pa rin ng mga oras na yon.

After pala namin magperform may kumuha ng number nila gladys at kinukuha daw kami for SHOWTIME. oh kita mo nga naman. Kinukuha pa. hahaha! ang daming pumuri samen at masaya na ako dun.

mga 12:30 natapos yung event at nagpasundo na ako kay papa. mga 1:30 naman ako nakauwi, pero di naman ako nakatulog agad. Pero dahil pagod dumiretso ako sa kwarto para humiga nagpaantok at around 2:30 na ako nakatulog.

SMHS GRAND ALUMNI HOMECOMING WAS A SUCCESS and EPIC.

umulan man hindi nagpaawat ang mga alumni ng Sumulong.

IN THIS SCHOOL YOU ARE LOVED ♥

HAPPY HEARTS DAY ♥

February 14, 2012

"Some call it Valentines, but some also call it TUESDAY"

Dapat kagabi pa to nakapost eh pero tinamad na ako and masakit mata ko kaya ngayon na lang.

13 pa lang gusto ko na matapos yung araw na yon. Excited much lang for the nest day, kasi nga Valentines yun. Masarap din naman yung tulog ko that night maybe because I'm just excited for the next day and that explains it.

Woke up around 6 or 6:30am. The first thing I did was to tweet and greet them, then texted ze boyfriend ng Happy Valentines Day. I actually have a class that day at 7:30am but I ditched it. LOL! I got so lazy as always.

Mga 8am na ako nakapag-prepare then mga 9 na ako nakaalis ng bahay. I haven't eaten my breakfast so I stopover at Mcdo to buy a cup of coffee, kahit yun lang okay lang. Then went straight at Hollywood terraces to meet some friends. Had some small chitchat with my TWIN EHM and PAULA. Then meet Sir Fonzy to pass the payments and list. Madami ka makikita sa school na may mga bouquet na hawak. Yung mga boyfriend nila todo effort na pagbigay nun and it's sweet. Iba kasi feeling ng nabibigyan ng ganun eh. Lalo na valentines diba? Meron ka din makikita na mga single at mga BITTER. Nakakalat sa paligid nakakatuwa lang pero kung single ka, pwede naman na friends kasama mo mag-celebrate ng ARAW NG MGA PUSO DIBA?
Dahil nga Valentines, tinapat nila yung CAKE FESTIVAL sa school. May mga booth and maraming pwedeng bilhin. GIFT, PHOTOBOOTH, CUP CAKES and different SWEETS.

Around 11am pumunta na ako sa Sta. Lu to meet ze BOYFRIEND! May date kasi kami eh, hahaha! As i arrived nagbihis lang ako, nakakahiya kasi kung naka-P.E pa ako diba? Then kunwari nilagpasan ko sya pero sinasadya ko talaga. :) Puro LOVERS makikita mo sa Sta. Lu nakakaumay lang mga nakikita ko. HAHAHAHA. Yung iba kasi feel na feel nila yung paghawak ng mga flowers na bigay sakanila ng mga boyfie nila kasi na isang pirasong bulaklak lang yun. Puro HEARTS, COLOR RED, PINK AT FLOWERS nakikita ko. Well hindi na ako magtataka dun. Pagkadating ko sabi nya

Kelvinth: "ang tagal mo naman kanina pa ako dito nagmukha na akong SINGLE dito, late ka!"
Lawrie:"Sorry hinintay pa namin si Sir Fonzy eh"
(tapos tinititigan lang nya ako, then biglang ngingiti)
L: "Bakit ka ngumingiti?"
K: "Wala, ang ganda mo kasi eh. Ang swerte ko talaga."
Tapos nagtawanan lang kami, sabi ko
L: "Tara na nga, kain na tayo. Gutom na ako eh, ikaw ba?"


Actually ang gusto nya pumunta na lang kami dun sa may Unlimited cakes and coffee near Antipolo. Kao wala kaming budget kaya tipidtipid na lang kami. What is more important is to enjoy the day even though everything is just simple. So sa mcdo na lang kami nauwi haha, as usual as in everyday na yon. (ang lakas lang maka-highblood at sakit sa puso eh noh?) Kumain at nagkwentuhan lang. Ang daming tingin ng tingin samin kasi nga parehas kami ng ajcket at shoes ni  bebe so parang sasayaw lang kami diba? JOKE! Akala mo artista kami eh pagtitinginan daw ba plus paguusapan pa kayo oh diba? KALOKOHAN!

After lunch nag-WOF naman kami tapos CAR RACING and BASKETBALL LANG. Boring eh. Then naisip ko nag mag-VIDEOKE kami, my treat. TRIP lang. Hindi mawawala ang mga kantang CRUISIN, NO AIR, IF I AINT GOT YOU, AT HANGGANG NGAYON sa listahan ng mga dapat kantahin at lagi yan. Gusto pa ni bebe na puro duet kantahin namin eh para sweet lang.

after magkantahan, its MOVIE TIME. At dahil Valentines LOVE STORY dapat ang panuorin and its my choice na THE VOW nga. Why? kasi valentines, ang HOT ni Chaning at maganda yung story. Its about a couple na naaksidente tapos nagka-AMNESIA yung girl then nakalimutan nya yung sakanilang dalawa ng guy. And it shows what TRUE LOVE MEANS. Kasi kahit na nakalimutan sya ni Paige pinipilit nya tong ibalik and mahal nya to kahit na nasasaktan na sya ng sobra.

Paige: "I wish someday I could love you as much as love love me"
Leo: "You did it once, you can do it again."


AAAHHHHWW. todo mega tears ako yung last part at nakakabitin lang yung huli . PROMISE. Pero maganda talaga yung story nya.

oh and BTW, may part dun na kakagising lang ni Leo (Chaning) and he's naked. Yes pero yung back lang nya yung kita. HAHAHA. And he's butt , A-W-E-S-O-M-E. hoho! nung nakita ko yun natawa lang ako, pati yung mga tao sa sinehan. ang HOT lang talaga nya sobra. PWET pa lang eh. LOL :D

After ng movie umuwi na kami ni bebe, wala po syang gift or whatever but it's okay. Ang mahalaga magkasama kayo and yung LOVE di nawawala yun. Hindi naman kailangan na tuwing valentines lang sweet, mas maganda kung ARAW-ARAW nyo pinapakita kung gaano nyo kamahal yung isa't-isa.


mga 7 nasa bahay na kami. Eh may net ako sa phne nun then my ex boyfie PMed me sa viber. Eh nagreply ako ng why? ang kulit kasi tapos ayun dun na nagstart yung away namin. YES, AWAY nga. Last year nag-away din kami diba? Tpaos this year eto na naman. I don't really get it why he gets ma at me kasi yun lng reply ko and wala ng sumunod pa dun. HE'S JEALOUS. Kumain lang kami tapos 8:30 sabi nya uuwi na daw sya. As usual wala sya sa mood dahil don. (JUSKOO, VALENTINES PO AYAW KO NG AWAY, TAMA NA) Naglalakad kami palayo ng bahay kasi ihahatid ko sya. NAIIYAK na ako kasi ayaw nya akong pansinin na eh. NAG-SOSORRY na ako lahat lahat tapos wala. dumman kamis aplayground naiiyak na talaga ako so nagstop ako sa may kubo sa playground gabi na nun and umupo lang. NAIIYAK na talaga ako, pinipigil ko pero hindi tumulo din yung luha ko. NAPAKA-IYAKIN ko talaga. Hindi pa rin ako nagbabago.

Sinundan nya ako tapos nagusap na kami. Galit na sya, tapos naiinis na din ako. Hanggang sa magkalabasan na ng sama ng loob nakapagsalita na naman ako ng mga bagay na dapat hindi ko na lang sinabi at pinagsisisihan ko yun. nagsusumbatan na kami. I said stop na kasi ayaw ko talaga na ng away that day I want my valentine na masaya this time. Sabi pa nya, masaya na nga daw yung AURA nya kaso panira lang daw yung lalaki na yun! Wala na ako masabi naiiyak na lang ako, pero dhil dun sa sinabi ko sakanya NAIYAK din sya.

It was my first time to actually see him crying. As in mega iyak kasi madalas sa phone lang sya umiiyak saken. GOSH! I was shocked. INIYAKAN NYA AKO. huhu! masama na loob ko, pati sa sarili ko. Umiiyak na din ako, sya din umiiyak na. hindi ko na alam gagawin ko. Pero it only proves na mahal ka talaga ng isang lalaki kapag umiyak sya sayo. Ramdam ko yung pain na nararamdamn nya. tapos this made me really cry a lot

L: kaya mo pa naman diba?
K: "kakayanin, para lang sayo"


then I kissed him ♥

Hindi na ko masyado maglalagay ng detail ng nangyari nun. But t'was romantic and I know it makes us stronger. Those fights we had makes us STRONGER AND STRONGER. Masaya ako na lam kong mhala nya ako, at mahal ko din say eh. Yun naman kasi yung totoo. I can't afford to lose him in my life. Sabi ko magbabago ako at mababalik yung nawala. I know!
Before sya umalis kasi mga 9:30 na nun, umuwi na ako. Gabi na masyado delikado na para sakanya na maglakad pauwi eh. Tapos na yung away namin, ayoko naman kasi talaga na mangyari yun eh. MASAKIT na yung mata ko at mahapdi na. Ang dami na namang luha yung nailabas ko. binigyan ko sya ng letter.

Ginawa ko yun night before valentines. Ayoko ng sosyal masyado na letter. So I put it on black paper and silver yung ballpen na ginamit ko. Ang hirap mag-english nakaka-NOSE BLEED pero salamat na din sa dictionary ko sa phone. It helps me a lot. Kulang nga lang yung dalawang papel para makagawa ng ganun at mai-EXPRESS lahat ng gusto ko. NOBELA ang mangyayari pwede na i-PUBLISH yun. haha.

          

(eto yung letter ko for him sabi ko read it pag nasa bahay na sya.)
Tapos nung makadating sya nagtext sya saken na babasahin na nya daw. When he finished it sabi nya na-appreciate nya daw yun. HAHAHA! ABA dapat lang naman eh. Kung hindi yari sya saken, JOKE!
Tapos nag-tweet sya neto

          

ang sweet lang kasi. Sabi ko pa may maii-blog ako ako this day na something memorable. Tapos ayan. Another memorable Valentines day for us.

LOVE. LOVE. LOVE ♥

NOTE TO SELF: BAWAL ANG PETIKS!

Dahil di na ako nakapag-blog kahapon dahil sa sobrang pagod at masakit na braso dahil din dito kaya tinamad na ako magtype.

Yesterday was EPIC.

Woke up 10mins earlier than my alarm clock. Due to our game today against STI. Done preparing around 6am waited for boyfie for few minutes then went to school kasi 7am call time. But guess kung aino naabutan ko sa school, si Paul LANG. Though alam kong on the way na si ate nica (@iamnicaaa). Filipino time nga naman. Eh yung iba naming kasama naginom pa pala nung gabing yon kaya mga late na nagising, may mga hangover pa yata. Pinagmamadali ko pa si bebe yun pala late sila. Tss!

Almost 8:30 na yata kami nakaalis nun. As we arrived at NEU gym, ang may laro is CUP AND STI. At nakita ko na naman si crush. Number8 sya,i forgot his surname kasi yun lang alam ko sakanya. Haha! Imba gwapo nya eh. Minsan lang ako magka-crush sa maputi kasi mostly sa dark complexion yung trip ko and where I am attracted the most. The whole game dun lang kami nakatingin sakanya, hindi sya ganun ka-gwapo pero pag nag-SMILE na sya, ahhhhh, MAKALAGLAG PANTY NGA! Hindi man lang ako naiilang or what pero kinikilig ako na ewan kahit nandun boyfriend ko. Kahit na katabi ko sya. Wala lang naman yun eh, crush lang, ISANG PAGHANGA. Hanggang tingin na lang yata kami kasi ang pagkakaalm ko may gf na yun eh pero kahit naman wala sige ipapaubaya ko na lang kay ate nica. LOL!

After ng game nila nasa bleachers lang kami. Then dumaan sila sa harap namin, ang gwapo talaga nya. Nung nasa may aide na sila ng mga tiga-AMA, nagtopless sya. OH MY GAAHHD! Lord ilayo nyo po ako sa tukso masama po yun. Haha. Mga naka- 2times ako tumingin and im fighting the urge to look kasi i dont want to look malandi and yung boyfriend ko nandun.

"Tumingin man o magka-CRUSH man ako ng isang milyon, yung puso ko para lang sa iisang tao"

Game na ng boys sa Ceu. Unfortunately they lost the game, nakuha nga yung first set naUSOG na sa mga sumunod na set. Lagi na lang sa umpisa magalng. PAgdating sa mga next na set, WALEY na.

Nung kami na sumunod, petiks lang kami tutal "STI LANG" kalaban naman at sa sobrang petiks na yun muntik pa kaming di manalo. Hahahaha! Pero mabait si lord kahit na sa last part napagod ako at sumakit yung braso nanalo pa din kami.

minamadali pa namin ying game kasi yung service iiwan kami nun ng 2pm eh 1:30 di pa kami tapos buti mabait si kuya at napakiusapan. May pizza pa kami galing sa coach ng valenzuela. Weeeee! Im a happy girl na. Gutom na din kasi kami wala pa kaming lunch at breakfast nun eh. Siguro kaya nawalan din ako ng energy agad.

2-3 na yung standing namin. Hopefully manalo ulit sa next game against NEU. I know kaya namin basta magkaroon lang kami ng prescence of mind, and dapat walng petiks.

Woo, nang makauwi ramdam ko yung pagod, di ko talaga alam kung anong nangyari sa braso ko. Basta ang ayoko lang kasi yung nauupo ako, natutuyuan kasi ng pawis eh pag ganun wala na akong laro.

Anyway, tanggalin na at kalimutan na ang lahat ang maganda PANALO KAMI!

CONGRATS LADY PHOENIX!

SPELL UNCONDITIONAL LOVE

Nagmahal ka na ba ng sobra? I don't know why I chose this question. Paano ba makakahanap ng katotohanan sa gitna ng kasinungalingan? Ang mainlove eh natural na lang sa isang tao di ba? Ano ba meron sa isang pag-ibig, kailangan ba nito ang pambihirang talino? Ang alam ko, karamihan ay nagiging bobo kapag ang puso na ang nagpagana ng lahat ng hindi ginagamit ang utak sa pagmamahal.

I look at this point and time every year. You would think it should be the opposite. But before that for you what is unconditional love? It is the act of loving someone regardless of ones actions or beliefs. Act of loving without expecting anything in return. It is about not looking at their skin color or any of their physical features. Kung panget ba o maganda, literal na itsura kung baga. But looking right into ones soul and loving them the way they are.

Okay na sana ang umibig at magpakabobo dito, ang problema kung gusto ka din ng taong gusto mo. Kailangan ba talaga na may kapalit ang pa-ibig mo? Dapat daw umibig ng walang kapalit, eto yung tunay na pag-ibig.

When you love unconditionally ou have opened your heart and mind to accept things that you might not be happy with. It us about understanding things that everyone has one life to live it happily wihout judgement. You cannot put conditions on love. To grow is to love unconditionally. So, offer others unconditional live because no one has the right to point fingers or pass judgement on others. Life is all about removing all stipulations and boundaries that have been put upon you throughout your whole life, so love unconditionally.

Hindi ko alam kung ano pumasok sa utak ko kung bakit nagawa ko tong blog na to. Nabasa ko lang yung word na "UNCONDITIONAL LOVE" tapos ang dami ng pumasok sa utak ko. Naisip ko lang din tutal naman uso ang pagusapan ang love at love month naman kaya hindi naman siguro masama kung gagwa ng gaya neto. Puno lang ng pag-ibig pero im still lacking on detailing some of my blogs. Maybe I still need more experience and I still need to learn more about this and constructing words. Madaming ideas but i dont know how to put it into words. Haha! Pero dahil sa mga nababasa ko din na blog, it gives me ideas and i learned from it. Medyo ambisyosa pa ako when iy comes to blogging. I promise i'll be more expressive next time.

Published with Blogger-droid v2.0.2

THE NECKLACE ♥

Last February 14, 2011. That's our first valentines together. Here's the story

I have class that day, and si Kelvinth as I remember mga 10:30 pa yung class nya , so nauna ako sa school. We don't have class that day, DATE or WHATEVER, as in wala talaga. Tambay ako sa Hollywood after may class and may vacant ako nun. Well actually, I'm waiting for him that day. At dahil Valentines nga non, napagtripan namin ni Ehm na mag make-up and maglagay ng contact lenses. But unfortunately, that causes us to fight. Pinakamababaw na rason para magaaway kami, right?

Hindi nya ako pinapansin dahil nga naka-contact lens ako (ang babaw lang di ba?) not until i'll removed it. Pero matigas ulo ko, I insist na isuot pa rin yun. Pero dahil ayaw ko na magalit pa sya lalo sakin hinubad ko na lang. Tinanggal ko na sya actually, eto naman ako nakasimangot lang. He really doesn't want to talk to me, he even walked out. I cried kasi valentines na valentines ganun ang nangyari at nag-aaway kami. I was HOPELESS that moment na wala nang magandang mangyayari sa akin that day. Then I texted him

Lawrie : "Ano? ganito na lang batayo? NAKAKAINIS KA NA EH!"

Kelvs : " Ikaw kaya jan! Alam mong ayaw ko nun eh, bakit mo pa nilagay?"

Lawrie : "Eh gusto ko eh"

Kelvs : "Alam mo naman na pag naka-ganun tingin ko parang malandi di ba?

I just stop, wala akong masabi eh...

Then he texted me again.

Kelvs: "pumunta ka dito sa room ko, usap tayo?

I went to their room, agad agad wala pa silang class nun eh. Pumasok akoand hinila nya ako palabas ng room. Nasa corridor lang kami at nagusap. I explained my side and he explained hi side too. I said sorry para lang di na lumaki yung gulo. He's really mad at me. He just wanted me lang daw na plain and simple kasi mas maganda daw ako pag ganun lang. I was just crying and crying, I regret putting those shit, now my day was ruined. I ruined my own valentine. This day supposed to be fun and filled with LOVE, but it's not. (sad face :( )

I am expecting a lot that day, Flowers, Chocolates, Teddy Bear. LOVE letters, etc.I'm really hopeless n, sobrang haggard ko na din tignan with puffy eyes and red nose. Ang dami ko ng naiisip sabi ko pa sa sarili ko.

"It wouldn't be the prefect Valentines, but I will count it as one magkabati lang kami"

We are still at the corridor, still talking about this shit. Iyak pa din ako ng iyak. mga 30mins na siguro yon. Niyakap ko na lang sya, saying sorry ten he hugged me back. All of a sudden  may kinuha sya sa bulsa nya. I have no idea kung ano un kasi nga magkaaway pa kami. i'm still hugging him tapos sabi nya. "harap ka nga saken"sabay labas ng necklace na may heart pendant.

I was SHOCKED and FROZE for a few seconds. Iyak pa rin ako ng iyak at lalo pang naiyak dahil sa nakita ko tapos sya tumawa lang. hindi ko lam kung ano magiging reaction ko kasi, magkahalong INIS, KILIG, TAWA, mga ganun ba. At pinagtitinginan kami ng mga nursing na dumadaan sa may corridor. nakakahiya na ewan, haha! Gusto ko syang sapakin a ewan, at sa loob loob ko.

"why would you have to be this sweet? ha? lalo tuloy kitang minamahal!"

sabi pa nya, "Ingatan mo yan ah, kasi yan yung PUSO ko"

Eh sobrang kilig lang talaga that moment! 

Pinagtitinginan pa din kami ng mga tao, pero bati na kami. Tears turned to laughters. I hugged and kissed him. Thank You kasi akala ko misserable na valentines ko. Akala ko wala na talagang pag-asa na masaya tong araw na to. Hanggang sa matapos yung araw masaya ako at kinikilig pa din, lalo na pag naaalala ko yung nangyari.

The day before valentines..

He asked me kung magbubukas daw ako ng facebook mumg gabi. Sabi ko oo pero hindi ako nakapagonline kasi tinamad na rin ako tsaka hindi ko maintindian kung magoonline ba ako o hindi. or basta may something na makikita ako dun. Yun pala he posted some pictures ng necklace na ibibigay nya sakin. Buti na lang at hindi ako nagonline kasi hindi magiging surprise ang lahat. SOBRANG KILIG TO THE BONESng highest level at bonggang bongga.

AFTER A FEW WEEKS..

I found out na acidic pala ako and yung silver na necklace is nagbblack. Bawala ko sa slver yun ang reaction nya. Nakakalungkot lang kasi hindi ko na sya masusuot ayoko naman kasing masira yung necklace na yun eh. I hide it sa Bear na lalagyan ko ng ring. I told everyone in our house na bawal pkialaman yung bear na yun. Hindi ko sya sinusuot for a month siguro then when it's time for me to cean it kasi bumili ako ng silver cleaner. ADSFGHKL! It's not in there. I shouted to everyone, kung sino gumalaw nun at nawawala yung pendant. PENDANT! hysterical na ko kasi hindi ko talaga sya makita. :( nung kinahapunan nagtext ako sakanya na, "may kasalanan ako.sorry, I lost the pendant!"

tapos pumunta sya sa bahay. niloloko pa nya ako. Tapos I started crying na, ayaw ko tlaga ng ganun sabi nya pa na "INGATAN" ko daw pero ano nawala ko :( Eto na anman ako iyak na naman ng iyak. SI LAWRIE IYAKIN! Bakit kasi sa lahat yun pa yung nawala eh.

Then I remeber what mom said before about the necklace. Mga kasabihan lang ba. Sabi pag naputol daw yung necklace na bigay ng isang guy ang kasunod na daw nun is maghihiwalay kayo. It was tested and proven, ako din syempre. My first bf gae a necklace din kasi tapos yung pinsan ko hinawakan ang naputol yung necklace, after a few weeks I found out na may iba pa pala bukod sa akin then we borke up. PARANOID na ako na baka maghiwalay din kami :( kahit na iba yung nagyari eh. Hindi rin natin alam, hindi rin naman siguro masam na maniwala sa mga ganun diba? or may ibang mangyaring mas WORST! (nega ko lang naman)

It took me a week or two to moved on sa necklace na yun, sabi ko the next time you'll give me something ayoko na ng necklace. HAHA! sabi naman nya kasi as gusto nya yung nagbibigay sya ng mga gamit na nakikita nya eh. Ayaw nya ng roses kasi malalanta rin naman daw, at yung chocolates naman sandalian lang saken yun. pag Teddy Bear naman daw, may babay YOHJI na kami, yung bear na binigay nya sakin nung debut ko.

I learned a lot sa nangyari. Dapat organized lahat ng gamit ko para di nawawala and alam ko kung asan nakalagay. I even bought a jewelry box para sa lahat ng accessories ko, para if ever may magigay saken ulit dun ko a lang ilalagay.

Wala pa ulit kami plans this comming Valentines, maybe next week or 2 days before ng valentines kami magplano. haha! :)) MOVIE DATE, foodtrip or kahit saan mapadpad.

LOVE YOU SUPERMAN ♥ 

I CAME TO DANCE DANCE DANCE

Since daycare pa lang ako, dancing is my passion. I was like only 4years old then. Still residing at Makati at that moment. And ang uso pa nun eh, FOLKDANCE. Until mabago ang generation and padami na din ng padami yung kind ng mga sayaw. Hanggang sa grade school I met this awesome girls and nakabuo ng isang dance group. Different kind of dances depending on what program our school has. Unang sabak ko sa sayaw nun mahiyain pa ako at that moment. As I remember, super mega ikling palda with a slit on the side plus bra type na top na flowery chorva. Super nakakhiya yun bit then nakasayaw pa din ako. Almost lahat ng progam nga nakapagperforme kami, and that's for 6 years with thw same group.

Until maging highschool, un-for-choo-nate-ly im still with the same girls I have nung elementary days but may nabawas. But that's okay kasi me and elaine na kasama ko for 6years sa sayaw is still my classmate and we've met new comrades na naging kasama ko din sa dance troupe. Just like elem days almost  every program sumasayaw kami. I even got a chance to be a part of official dance troupe of the school and cheering squad but I immedietly quitted because of some reasons.

So Im a college student right now and still in dancing, I even planned on joining the UP theater before but then I guess is not yet my time and it's not yet the field for me. Yung pagsali ko sa ACPA is parang wala lang. Kasi biglang salang lang ng friend ko then kasali na agad ako, with no auditions at all. Masaya nan kasi bukod sa volleyball friends ko eh, I've met new friends. New trusted friends.

But all of a sudden everything fails. It all started when we decided to join SHOWTIME. Super excited to plan everything tapos nawala din bigla kasi yung other group eh sasali din. Conflict with the representative ng school, hanggang sa nagkatanggalan na. Then I started to li-lo, nawalan ako ng gana sumayaw specially kapag kasama yung other group. I feel the rejection everytime we're with them. Nakakainis na ewan.

Hanggang ngayon di pa ako sumasayaw sa kahit anong event sa school. Kahit na nakailang invite na aila saken. I need to focus first siguro sa volleyball muna bago yan. Ayaw ko pa kasi makasama sila eh not the ACPA but the other group.

I still plan of going back to dancing after this league ng volleyball na meron kami. And also planning on making it evwn stronger group by motivating each other. Kaya namin to and it's for us din naman eh.

And kahit na ganun pa man

DANCING WILL ALWAYS AND FOREVER BE MY FIRST LOVE ♥

Published with Blogger-droid v2.0.2

FAITH HANDS TO HEAVEN

I have always prayed the hardest in situations I feel are out of my control. Especially about my family, why everything fails? I'm a slight control freak, so it's devastating feeling to feek like something is out of my hands, seriously.

That's when I release myself from it, saying "Lord, bahala ka na". Na i know God has plan and all I have to do is to trust Him. And at that point, hindi na ako hihingi pa ng kahit ano. No more demands and everything. I just leave it be.

If you'll ask, do I get what I want? I would say, NOT at all the time, pero hindi ko siya sinisisi or even try to bargain.

I trust the Lord and for sure He has better plans for me after all this trials.

Published with Blogger-droid v2.0.2

Wala na yatang matinong tao sa mundo ngayon. NAKAKAINIS!

Wala na yatang matinong tao sa mundo ngayon. NAKAKAINIS! 

Dahil nga may training kami kanina, umuwi ako ng naka-short lang. Actually nakapanglaro pa talaga ako. Late na kasi natapos eh may usapan kami ng boyfriend ko na magkita today. Kaya nagmadalai ako, nagpalit lang ng tshirt at umalis na agad ng school.

 Pagsakay ko sa jeep, kasama ko si Kaye. Gulat ko kasi halos lahat ng nakasakay lalaki, at LAHAT NAGTINGINAN. NAKAKAILANG na NAKAKAINIS na


 “TEKA, NAKAKABASTOS PO MGA TINGIN NYO!”


 Hanggang sa maka-upo yata ako eh, nakatingin parin sa legs ko. Mga KUYA, nGAYON LANG HO BA KAYO NAKAKITA NG LEGS?!! Jusko, halos takapan ko na ng bag yung legs ko, hanggang sa pagbaba ko ng jeep siguro yung lalaki na nasa dulo nakatingin sa pwet ko. KAASAR!

 Naglalakad na ako papunta sa sakayan ng tricycle. Binibilisan ko na nga yung paglalakad ko eh para di ko na sila mapansin. Pero may epal na lalaking naka-motor binusinahan ako at nag-HELLO tapos sinasabayan pa ako ng motor nya.. Eh ayoko sa lahat yung ganun. Pagod na nga ako mababastos pa! Eh di ginawa ko minura ko sya. TANGINA MO PO KUYA! Ang galang ko pa diba?! NAKAKAINIS EH, tapos yung nagtitinda ng saging isa pa, ”ate ang ganda mo”.


 eto nga sayo oh, i raised my hand and MY MIDDLE FINGER SALUTES THEM!


 Alam kong maganda ako (ang HANGIN). Eh kahit na compliment pa yun oh kung ano nakakabastos kasi eh, sabay pa dun sa ibang lalaking nakasalubong ko.

 I know it’s also my fault kasi parang ako yung nagbigay ng motibo para maging ganun sila. Pero kahit na, KAMANYAKAN ang ginagawa nila. NAKAKAINIS! Sa susunod di na talaga ako uuwi na walang kasma haaaaayyy.

NAASCU: FIRST GAME AGAINST ST. CLARE

Alam nyo yung walang laro, at NGA NGA! MY GOD nakakahiya kasi we lost our first game pero alam kong kaya namin yon.

Dahil super aga namain don sabi kasi ni coach pepe (sports coordinator) na after daw kami ng game ng boys na 9:30 and matatapos yun around 10:30. But then hindi pa pala kami yung sunod, 4th game kami na 12:30 so mga 8:30 am andun na kami ang tagal ng hinintay namin.

Then nung kami na, i got butterflies on my stomach. Sobrang kabado pero hindi ko pinapahalata. Ugh! Hindi ko alam pero nganga yung mga kasama ko. Haaaaay, walang recieve, depensa. Kulang kasi kami eh sana naman kasi kumpleto na sa susunod. Sobrang tahimik lang namin the whole game. Pero kaya naman talaga namin yun eh. Ewan ko naunahan kasi ng pagka-bv mga kasama ko. Haaayy, ang hirap ikwento dito kasi baka hindi no rin maintindihan yung mga problema namin kanina. Plus the fact na hinihingal ako agad, ganito ba talaga ? Pero inferness may maganda dun sa st. Clare ah, kaso SHIBOLI. I fell for her eyes and magaling din sya maglaro. Ewan crush nga nila eh, ako naman nagagandahan lang.

Isang linggo din naman kasi akong di nakapagtraining conflict lagi sa sched ko yung mga time ng training namin eh. Badtrip yon men, alam mong may laban pero nganga lang. Juskoooo! Kanina gusto kong sumigaw na umayos sila pero baka isipin nila nagmamagaling ako. Haaay ako si marja, ban at kath lang gumagawa kaya ba yun ng apat na tao lang? Dapat tulong tulong kami. Isama pa yung coach namin na imbes mang encourage eh isa din na nagsisimula ng paka-bv namin. Di na nga lang namin pinapansin eh. So alam ko na weakness ng team dapat dun magfocus yun team.

Next game nmin ceu and mga susunod pa dun AMA AND STI. Lord help us. Magttraining na talaga ako promise. Manalo lang kami at magaka-place this year. Para mabawi namin yung last year na BOKYA!

Ramdam kong may lalki ulo ngayon pa lang dahil aya yung ginawang captaon. Hahaha, but i won’t let that happen. Puputulin ko agad sungay mo.

Published with Blogger-droid v2.0.2

i miss my mom

Minsan naiingit ako sa iba na kasama nila yung mama nila. Nakakabonding, ka-kwentuhan, kakulitan, kaasaran, masasabihan mo ng sama ng loob mo, ng mga problema mo, at mga happy moments and yung mga achievements mo.

Ang complicated kasi ng buhay ko eh, ang daming nangyari kaya eto kailangang maghiwalay ng landas. Natanong ko lang sa sarili ko,

bakit kailangan pang mangayari tong mga to?

Bakit sa akin pa? sa pamilya ko pa?

why does everything have to be more COMPLICATED?

hindi ko na nararadaman namay mga magulang ako. Parang napabayaan na. Iniwan nila yung mga responsibilities nila sa mga grandparents namin. And thanks to Mommy and Daddy na tinugunan yung responsibilidad na dapat mga magulang namin yung gumagawa, for prvoviding our needs and love that we need. I dont know what's gonna happen to me if wala sila. I can't handle all the problems we have right now. Nakakabaliw, actually. nahihirapan na ako, pero buti na lang anjan sila, isama mo pa yung napakasupportive kong boyfriend na  nandyan lang lagi.

Minsan lang ako magdrama kaya pagbigyan nyo na lang ako. Salamat sa inyo kasi kung wala talaga kayo di ko alam kung ano na lang ako ngayon. ILOVEYOU ALL!

Published with Blogger-droid v2.0.2

LAZY MONDAY: happy chinese new year.

Dapat makiki-fiesta ako today sa co-dancer ko sa Tanay kaso inabot ng katamaran at di pinayagan. Ang layo lang din naman lasi eh. Pamasahe ko pa, and for sure late na ako makakuwi nun. May inuman pa naman tsaka tsibog to the max yun, samahan pa ng napakadaming kwento. Sayang talaga, bakit kasi hindi na ko nakakagawa ng mga bagay na ginagawa ko dati. May mga occassions na din akong di napupuntahan. Gusto ko sana na bumalik kahit papaano yung dati.

Nakabili na pala ako ng LUMAYO KA NGA SA AKIN ni BobOng. Nakapagipon din after a long time. Naghahanap pa nga ako ng ibang book na maganda kaso wala eh, gusto ko sana lovestory eh. Wala naman kasing maganda dun s branch na yun, dapat dun na lang kami sa isa eh. Konti pa lang din kasi ng mga libro. Sayang sinisipag pa naman ako magbasa ng libro. Ewan ko ba bigla ko na lang naisipan, siguro nga kasi natapos ko n yung mga libro dito at wala na ako mabasa pa. Boring na din ang life sa araw araw na ginawa ng diyos.

Nabili ko na nga sya ngayon nakapagsimula na din ako ng mga 4pages pa lang pero bigla naman akong nawala sa mood magbasa. Napakamoody ko talaga, nakakainis. Yung excited ka magbasa kanina tapos ngayon waley na. Haaayy! Oo Lawrie, ano ba nangyayari sayo?? Nababaliw na yata ako eh. Sige ipagpatuloy mo lang, ang panget tignan.

Published with Blogger-droid v2.0.2

PARA SAN PA ANG PAGKIKITA?

This summer uuwi si ex bf/ first love according to my ninong sa kumpil na tito nya. Inaasar na nga ako lagi ng mga relatives ko sa province namin. By March daw, pinapauwi pa ako sa Batangas para daw makita ko sya. Para san pa? Eh for sure maiinis lang ako nun plus the fact na maaalala ko lang yung mga ginawa nya, yung mga nangyari na ibinaon ko na sa deepest part ng earth. Yes, it's been a long time but those memories are the ones you can't forget, kahit na ano pa ang gawin mo. Those were experiences which you learned a lot. Uuwi ako and what? I 'll just reminisce every part of the good and bad things that happened to us. All the SHIT  he did. Okay, so do I sound bitter already? Pero if you'll be in my place, for sure you'll feel the same way as I am. If ever uuwi nga sya, it'll be our first time to see each other again for 3years.

Everything will be AWKWARD, and for sure mafaibg asaran abg magaganap. Uuwi kami ng Batangas by the end of march or april, it'll be my tita's wedding and just my luck im the BRIDES MAID. May fitting pa ng gown chuchu. Malamang eh mag-cross ang landas naming dalawa and hindi maiiwasan yon. Honestly, I want to talk to him, matagal na. But there's no way for us to talk. (NO COMMUNICATION, HELLO!). I want to clear things up. Halos lahat naman ng ex ko naging friends ko eh, hindi kasi ako naniniwala na "LOVERS CANNOT BE FRIENDS" especially after the break up. And maybe sa umpisa lang but when everything is healed already both sides are ready to reconcile and make peace, move-on and move forward for another chapter of your life without him.

One thing is for sure,all of my feelings for him has been gone and the stupidity I did is what I regret a lot. Hindi na maibabalik pa.

Published with Blogger-droid v2.0.2