ANO KAYA AKO AFTER 10 YEARS?

Base on the course I’m taking right now. Maybe I’ll be a MANAGER, working on a 5 tsar hotel/cruise ship, head chef in a famous restaurant, etc. HRM is not an easy course kung tutuusin. You have to deal with different people with different perspectives in life. It might be a high rank official or just an ordinary human. Patience is a must in this kind of industry. Kailangan mong tiis lahat ng hirap na pagdadaanan mo to pursue and hopefully get what you dream of.

Madami akong plans for myself. Malaki ang expectations ng family ko sakin. Well, ako na lang kasi inaasahan nila para makaahon yung family ko, based on our situation right now. Some of my relatives are helping me. Im on my 3rd year in college. Madaming struggle and hindrance sa buhay pero kinakaya. Malimit nag da-DAYDREAM ako, minsan kasama ko naman boyfriend ko gawin yan. Working with our imaginations and looking for our future.

Hindi naman talaga HRM yung tipo kong course and up to now I’m still undecided kung ano ang gusto ko. I want to take up TOURISM, BUSINESS ADMINISTRATION, ARCHITECTURE and JOURNALISM. Pero no choice, eto ako bumagsak sa HRM, madami talaga akong gusto. After HRM gusto ko pa sana kumuha ng second course ko, kahit 2 years lang. (LOOKING FORWARD TO THIS) Business related or computer related course. Mga ganyan kasi ang in-demand sa panahon ngayon.

Pero AFTER 10 years, ano na kaya ako. Im turning 19 thyis coming April 28, so 39 years old na ko nyang mga panahon na yan. Naalala ko pa na gumawa din ako ng tulad nito during highschool days. Essay for English and Filipino. Nurse and Doctor pa ang gusto ko nun. Naalala ko naglagay din ako ng MODEL dun eh, and joining ANTM. Pero sa panaginip na lang yata lahat ng yun. Pero ang sarap isipin yung mga ganun. LIBRE lang naman ang mangarap eh. WALANG MASAMA.

AFTER 10 years

  * I’m successful with my career

  * I have my own House and Car.

  * Living a mid-wealthy life

  * I may be in Canada by that time

  * I have my own family. A husband and 3 kids.

  * Stable work

  * I’ve got everything I want to achieve and get as of this moment (mga luho ko sa katawan)

  * told myself to give my parents a house

  * helped my brother finish his college

  * Helped my Grandparents and continuously supporting them

  * I can do and get whatever I want

  * Buy things I want

  * Go anywhere I want

gusto ko mangyari lahat ng to. Kahit mahirap kakayanin ko basta for my family. And when it comes to my own family. I have planned it with my current boyfriend na. And I don’t want anybody else, ONLY HIM. Nakikita ko na kasi yung future ko sakanya eh. The future I want.Hindi mahirap gawin yang mga yan basta strive harder and harder each day. I know I can and I will. God will help me, and I believe im him.

Published with Blogger-droid v2.0.2

Sometimes what you learn from the pain is worth the suffering

Everything I’ve learned is worth suffering. After all what I have been through. Mga panahon na akala ko sya lang yung lalaki sa mundo. Ako yung tao na once committed sya lang, stick to one kumbaga. Mga panahon na baliw na baliw lang ako sakanya, dun sa first love ko. Oo masaya alalahanin yung mga panahon na yun pero masakit din. First heaetbreak cuts the deepest. Emo ako dati dahil jan naranasan kong

• pumasok sa school na umiiyak tapos namamaga yung mata

• gab-gabing umiiyak kasi naaalala mo sya

• pinipilit mong ngumiti pero pag naalala mo na naman sya malungkot na naman.

• umiyak sa harap ng pagkain

• magpatugtog nung mga theme song namin tapos iiyak na naman ako.

• yung feeling na parang walang katapusan yung sakit na nararamdaman ko

• kung feeling mo kulang ka

• na may nawalang isang malaking parte ng buhay mo

But after all the pain, heartaches, eto parin at muling nagmamahal. Aaminin ko maraming dumaan pero hindi worth it. Sinaktan din ako, but hindi ko hinayaan na maramdaman ko na naman yung ganung pakiramdam. I never let them hurt me, in that way I can move on easily. Iiyak ako, di dahil sa sobrang nasaktan pero dahil sa sobrang inis.

Marami akong natutunan

• ang maging matapang

• di na magpauto pa sa sinasabi ng mga lalaki

• kilalanin munang maigi ang isang tao

• wag mong ibibigay lahat, save something for yourself para pag nasaktan ka di ka yung tipong sirang sira

• i deserve someone better

• i wont let anyone hurt me as much as he hurt me.

Until I met this guy. Yung tipo ng lalaki na

• pinatawa ako kahit na umiiyak ako (yan yung panahon na nakipagbreak ako sa ex kong varsity)

• makita mo lang sya buo na araw mo

• taong ayaw ka nya makita na malungkot

• hahanapin ka pag wala ka sa tabi nya

• tatawagan ka tapos puro kalokohan lang naman paguusapan nyo

• binababa nya yung pride nya magkabati lang kami, kahit na ako yung may kasalanan

• tanggap ako with all my flaws.

• ipagtatanggol ako pag may nambastos or umaway saken

• papagalitan ako pag may ginawa akong mali, with matching SERMON na tatamaan ka talaga

• sasabihin sayo na “MAHAL NA MAHAL KA KITA” araw araw.

• hahawakan yung kamay mo kasi baka maagaw ka daw ng iba.

• who would kiss my forhead telling me i’ll be safe as long as his around.

• who would sitch his class kasi wala akong kasama

• yayakapin ako ng mahigpit kahit na isang araw lang kaming di nagkita, showing he missed me so much.

• pinipilosopo ka, tapos aasarin ka ng walang katapusan

• papaiyakin ka tapos papatawanin ka.

• unang lalaki na umiyak sa harapan ko na akala mo bata kapag nagaway kayo, kasi ayaw ka nya mawala

• yung lalaki na irerespeto ka pati yung magulang mo.

• ipaglalaban ka sa may mga ayaw sayo, kasi di naman nila ako talagang kilala

•anjan sa pag may problema ka, willing syang tumulong sayo

• at marami pa.

He showed me what TRUE LOVE means. Na may isang tao na makapagpapalimot dun sa taong sinaktan ka ng sobra. Na may isang tao na mas karapat-dapat sa pagmamahal ko. Ipaglalaban ko tong relationship na to. Gusto ko sya lang eh.

Sabi ko, worth it lahat ng sakit. Sabi ko, FINALLY. Sabi ko, eto na to. Sabi ko, wala ng atrasan GO NA. Sabi ko, di ko na sya papakawalan pa. Sabi ko, Lord thank you.

Pagkatapos ng lahat, masaya na ako ulit. Na pag nagkita kami nung taong sinaktan ako, na mas naging matapang ako. Na mas maging isang tao ako. Na mas nabuo yung pagkatao ko. Na hindi na magpapakabaliw sakanya dahil may bago na akong kinababaliwan. Na hindi na ulit magpapaloko sakanya sa ikatlong pagkakataon dahil isang malaking KATANGAHAN na yun. Na okay na ako, masaya na ako. Na thank you dahil kundi ka nawala hindi ko sya makikilala. Salamat first love. Isa ka na lang magandang alaala. Kung saan marami akong natutunan.

And hopefully we’ll live happily ever after.

Published with Blogger-droid v2.0.2

LOVENOT

After ng allergy nagpatuloy na sya sa sipon at inuubo na din ako. Paggising ko kaninang umaga mainit na pamiramdam ko, medyo hilo at sumasakit yung lalamunan at sobrang kati. Tumayo sa kama at uminom mg kape, as usual magtwitter at fb para makapag-update lang.

Ate my breakfast, gusto ko sana uminom ng gamot unfortunately walang stock ng gamot si lola dito, eh wala din akong mautusan kaya tiis na lang. Uminom na lang ako ng uminom ng tubig para mabawasan yung kati nya.

Around 10am ramdam ko na yung mas mainit na pakiramdam, so tinulog ko muna. Sobrang nanlalata na din kasi ako eh. At masakit na din ulo ko. Medyo lumalamig na din kasi kaya yun. Kinuha si unan at kumot. Naglagay ng earphones at nagpatugtog ng lovesongs.

Almost 2hours din pala ako nakatulog. Sarap sa pakiramdam, medyo nawala yung sinat kasi pinagpawisan na din ako sa kapal ng kumot ko. Effective lang dahil ayaw ko magkasakit. Tapos more water and fruits ako today and it helps me a lot. Nabawasan yung sipon ko. So up to now medyo okay na yung sa sipon ko so sa ubo na lang problema ko. Bukas na ako iinom ng gamot. Bukas pa din kasi dating nila mommy eh.

Sana, sana talaga mawala na tong mga to.

*kailangan ko yata ng yakap-sule at kiss-pirin.*

Published with Blogger-droid v2.0.2

21st Monthsarry ♥

Happy monthsarry to me and ze greatest boyf in the whole world. ♥

Well madaming nangyari today.

• MAGNUM ICE CREAM

Eto una naming ginawa kanina, kumain ng ice cream and we're planning for this 2 days ago and sakto sa weather na sobrang init. Since it was endorsed by bigtime artists such as Liz Uy, Erwan and Solenn Heussaff and Raymond Gutierrez. It was really a scrumptious ice cream ever. It taste a lot different than the usual ice cream. well bravo to Magnum Ice cream.

After that, we went straight at Sta. Lucia East (as always) to watch UNOFFICIALLY YOURS. But before that we had our lunch first. Eh ansabbeehh ng nauna ang dessert sa meal?

Mcdonalds everyday. HOORAY FOR TODAY!

• UNOFFICIALLY YOURS

umpisa pa lang ang intense na ng bed scene ni Angel and JL. Rated PG nga eh. Not suitable for very young ages. Hahaha! Nakakatawa na ewan kasi feel na feel nila yung scene. HAHAHA! Hindi ko mapigilang tumawa. Parang Friends with Benefits ang peg pero iba din. Ang pinakanatawa talaga akong scene dun is yung nag-sex sila sa place ni JL and di nila inakala na may tao na pala. Eh sobrang ingay nila at nagkakalampagan ang mga gamit tapos yung friends ni Mackie (JL) tulala lang and di nagiingay kasi nga baka makaistorbo. Lol! Buong sinehan yata tumawa sa scene na yun. Lalo na kaming dalawa ni Bebe.

May mga scene na sobrang nakakarelate kami. Halimbawa nung nagtampo si Mackie kay Cess. Then si Cess naglalamving tapos sasabihin ni Mackie "wala naman akong karapatan magalit eh, okay lang". Sobrang mga lines lang ni Kelvinth yan. Tapos magpipilit si Cess sabay alis ni Mackie. Basta madami pa. Isa pa yung sinabi ni JL na "gusto kong basagin yung mukha nya eh", just like what he said to my ex, lalo na sa ginawa saken.

Yung umiyak si JL kasi nga wala naman sya magawa, wala naman kasi sila. Then I remember when Bebe cried infront of me. Ohh, yung feeling na sobrang mahal ka kasi nung taong yun kaya nagkakaganun sya. Grabe!!

Nakarelate din ako nung iwanan ka sa ere. Tapos ang sasabihin wala lang yon. Ugh! Those memories, err. Don't wanna remember! Pero yun lang din kasi yung pinaka nakakainis sa lahat eh.

Ang masaya tawa kami ng tawa tapos na-LSS dun sa kanta. As in hanggang makauwi yata kinakanta nya yun.

After the movie pumunta kami sa NBS to buy something tapos nakita ko yung book ni Nicholas Sparks na THE LUCKY ONE na may movie starring Zac Efron and I forgot the name of the girl. Haha! Yun gusto ko syang bilhin kaso di pwede may bibilhin pa kasi ako na nauna kong planuhing bilhin before that. Tapos bumili lang kami ng quote book gagamitin lang naman nya para may ma-tweet sya. Haha! Dalawa yun eh, may gusto pa sya bilhin nun. BRAIN TWISTER, kaso unavailable n sya dun so I suggest yung NBS sa tropical, lucky us kasi meron dun so binili na nya.

Bago sumakay ng jeep, so habang naghihintay kami ng medyo maluwag na jeep may isang MATANDANG LASING NA NAGMOMOTOR. Grabe supwr gewang sya sa may gutter eh lasng nga sya tapos binangga nya ung konduktor ng jeep. Halos lumipad yung konduktor buti nakatayo sya tapos sumemplang ng bonggang bongga yung lalaki. Sobrang gulat ko kasi nasa harap ko lang talaga. Tapos si bebe chismoso pa. Hahaha! After masemplang nagawa padin nung lasing na magmotor eh sobrang lasing at hilo na yata yun namumula pa kasi eh. Bahala na si Lord sakanya. Pero for sure pag naaksidente yun kas malaking perwisyo.

Finally, nakasakay na din kami. Ang saya ng araw ko. Di parin maka-get over sa pinanuod at nangyari. Grabe lang. Unforgettable talaga. Had our dinner at my place tapos kwentuhan. Asaran. Kulitan. ISANG MASAYANG ARAW LANG.

ILOVEYOUSOMUCH BEBE! 21 months down FOREVER to go ♥

March 04, 2012

Published with Blogger-droid v2.0.2

Minsan naisip mo din na kumawala sa realidad ng buhay at sa buong mundo. Mapagisa na ang tanging hawak lang ay ang lapis, papel at musika na magbibigay inspirasyon sayo. Gawin ang mga bagay na kahit kailan hindi mo pa nagagawa sa tanang buhay mo. Libutin ang mundo kasama ang camera dahil gusto mong maalala at ibahagi kung gaano ito kaganda. Isama ng iyong prinsipe sa iyong minimithing palasyo at doon gagawa ng pamilya at magsasama ng maligaya habangbuhay.

Maraming nagbago at sa tingin ko may mga magbabago pa. May mga pagbabagong maganda at meron din namang hindi. Hindi lahat ng tao perpekto kaya bawal ang manghusga. Naiisip ko na unti unting nawawala ang pokus ko sa mga bagay bagay. Madami akong napagtanto sa buhay. Tutad nun, tulad nyan. Pilit ko mang baguhin ang sitwasyon pero sa pangarap na lang siguro. Mahirap at pakiramdam mo minsan wala kang makakapitan. Tila pinupunit ang iyong puso

Magisa at minsan nakatulala sa bintana. Pinagmamasdan ang ulap at ibon na humuhuni. Isang imahinasyong nagdadala sayo sa isang magandang lugar na puno ng mga positibong bagay. Naghahanap ng lugar na makakahinga ng maluwag. Kyng saan malayo ang impluwensya ng kapaligiran. Tulad ng isang parang, malawak na lupain na malaya kang makakatakbo.

Kailangan ko ng "Peace of mind". Unti unting nasasakop ako ng kabaliwan ng mundo. At ayokong magpasakop. Dahil alam kong kaya ko. Tatapusin ang mga nasimulan ko.

Published with Blogger-droid v2.0.2

PRISAA REGIONAL MEET 2012

Regional Meet at Dasmarinas Cavite
February 24-26, 2012

Feb. 24

Woke up around 4 kasi hintayan naming volleyball team 5am sa emraud (jeep terminal) so mga 5 umalis na then mga quarter to 6 kami dumating. Halos na-occupy namin yung jeep na nasakyan namin dahil sa dami namin. As we arrived at the school kasi dun ang meeting place ng lahat ng players andun na yung bus at basketball girls. First come, first serve kasi nga madami kami. Kaya bandang likod na kami dun. Halat ng event meron pero 2 batch ng pagsundo kasi hindi available yung isang bus. So nauna kaming basketball, volleyball boys and girls tapos nasa shuttle naman yung basketball boys. The other players of different events tanghali na sila umalis sa school.

Nakakangalay lang sa byahe kasi nakabaluktot yung mga legs namin dahil sobrang puno kami, plus the fact that our luggages are big too. Will stay there for 3 days kasi so lahat ng gamit dala, at mga ka-ek ekan sa katawan dala din. Masaya naman yung byahe kahit mainit, katabi ko si tugs and don sa upuan. While on our way malapit na kami sa SLEX I saw this billboard of Mario Maurer for Penshoppe tapos I was about to take pictures bigla naman dumaan tong bus at ayan di ko nakuhaan ng maganda, SAYANG!!

Halos lahat tulog sa byahe except me kasi hindi talaga ako nakakatulog and puyat silang lahat kasi wala pa silang tulog the day before.

As we arrived at De LaSalle Dasma, opening na ng PRISAA REGIONAL MEET. Anjan ang Cavite, Quezon, Rizal, Laguna and Batangas. Dapat talaga Rizal ang host ng Prisaa this year pero unfortunately wala daw matutuluyan yung mga players kasi walang mga quarters na pwede or school so they've decided na sa Cavite again ang venue. Nagparade muna tapos opening remarks, may guest pa na player din daw at infairness gwapo, alam nyo yan.

Konting kembot at Lunch time naman. After lunch may game na agad kaming girls, but unfortunately hindi ako nakapaglaro dahil walang grades. *SHRUGS*. BUt it was totally okay with me so i acted as a assistant coach/ P.A/ YAYA/ MANAGER  ETC. LOL! Pero sabi ko papayagan ko sila na ganun but only when they have game, after it im done.

FIRST GAME
OLFU VS QUEZON

I was really confident that the girls would beat em  but it turned to be the other way around. They lost the first game and it went very different. They played really different nahirapan pa kasi hindi rin nakapunta yung one of the pbest players ng OLFU na si Marja cuz of her sister na di sya pinayagan. If only I and Marja there could be a chance of winning it. After that game wala ng next kasi kinabukasan na yun, then Do or Die game yun kasi if they will get it pasok sila sa paglalabanan ng 3rd but if they'll lost it TURISTA na agad.

So after their first game nanuod kami ng ibang game dapat cavite and quezon agad ang next kaso may dance sport competition pa na nangyari. Bago pa yung game pero kailangan na pumunta ng quarters kaya no choice di rin kami makakapanuod pati pala laban ng basketball girls meron nun.

As we arrived at the quarters, nakipagpalit pa kami kasi ang panget ng room na napunta samen buti na lang kami pa lang yung nandyan kaya napagpalit namin. Nagdinner muna kami sa karinderia kahit na bagong bigwy lang ng allowance, tipid tipid din. After it went back to our quarters tapos kumuha ng mga matresses, naglatag at humiga na. Nakakapagod talaga yung byahe eh. Naligo muna at nagkulitan.

Guess who owns this panties?

Lol ang dami kong tawa sobra. Haha! Nilagyan pa kasi namin ng mga plastic na fruits tapos parang may nakaumbok. Malakas lang ang trip namn, siguro dahil sa busog at pagod pero super hyper lang talaga namin.

Brfore going to sleep nagmeeting muna and nagreview ng mga play at mga dapat gawin sa laro. Ang kulit parin namin at maingay, kami na lang din daw yung gising ng mga oras na yun. Sleeping time dapat di pa talaga pero napagalitan kami ni mam Adriano kaya nag lights off na kami. Di ako nakatulog agad kasi naghihintay ako ng text ni bebe tatawagan ko sana kaso nasa byahe pauwi galing sa lamay ng inang nya.

Mga katabi ko matulog

Second day

Maaga ako nagising dito mga 4am nag alarm na kasi phone ko actually nauna talaga ako magising bago pa sya mag-alarm hindi lang ako bumangon agad. As I woke up wala na yung ibang girls maaga pala sila gumising kasi nagbreakfast sila. So ginising ko na din si Judai tapos naligo kami ng matapos si Ate Nica naman ginising namin. Tutal wala pa naman yung iba kasi maguunahan na naman yun for sure. Nang makatapos kami lahat, tsaka naman sila dumating maaga pa nun so nagbreakfast muna kami sa jollibee. No choice lang kasi walang Mcdo kaya nagtiis na lang dun at sa mabagal na service makakain lang at mabusog.

Otw na kami sa La Salle first game nga kasi. Wala pang tao but after a few minutes dumating na yung mga referee, eh kilala nila ako and they asked me bakit di ako naglaro. (FYI, sila din kasi yung nga referee ng NAASCU) It's a do or die game if matali TURISTA na nga kami. Batangas kalaban namin kaya naman eh kaso wala nga silang discipline inside the court eh hindi naman ako naglalaro kaya ayan.

After the game kumain lang tapos nanuod ng ibang laro. On that day may game din ang basketnall girls and boys on the same venue. Nauna muna yung girls and they won twice to beat na sila. Around 5pm bumalik sa LaSalle para naman sa laban ng boys but unfortunately natalo sila ng laguna if only may pahinga sila or yung game na yun eh ginawa na lang ng kinabukasan pero hindi. PAGOD at kulang talaga sila sa malakas na player unlike last year.

Nagkakwentuhan pa about sa GIRL na nakatayo sa pinto ng quarter namin on our first night. Si Paul ang una daw nakakita ng girl na nakatayo yung buhok daw same as mine. Pero it's impossible na ako yun kasi tulog na ako ng 11pm. Then hindi lang pala si Paul, pati si Jb din at dalawa pa nga daw yung nakita nya. Hala over lang nakakatakot.

Dito din naganap ang inuman, kaso di ako uminom eh. Good girl na ako 3months na akong di umiinom eh. Habang sila nagsasaya ako naman natulog lang, hanggang sa sobrang ingay nila kasi pati yung mga basketball boys malakas ang trip na sumayaw ng SuperBass mga ang lalaking tao tapos muntanga lang magsisayaw. Dahil ayaw ko maistorbo sa pagtulog lumipat ako sa quarters namin at dun piaagpatuloy yung pagtulog. Kahit na inagawan ako ng higaan nila Don at Judai (partida mag ex lang yan) magkatabi sila natulog nawalan ako ng higaan. Tapos yung kumot at unan ko pinahiram ko naman sa mga jowa ng basketball girls. Kaya ang ginawa ko nagjogging pants at nagjacket. Sobrang lamig kasi dun pag gabi. Sa awa ng diyos eh nakatulog naman ako ng maayos.

Third day

Nung umaga nagkape kami ni Jade. Kape at yosi ang almusal. Tapos naligo at pumunta na sa game ng basketball girls. Pero sayang din kasi natalo sila ng cavite kahit na twice to beat advantage na sila. Haaaaayyyss. Pero tatlo nakuha sakanila for national na gaganapin sa Cebu. Si Cams, Dhimz at Jen. Swerte nila. Naglaban din for championship ang Laguna at Cavite boys and girls sa volleyball. Both Cavite and nanalo then sa other events wala akong alam eh.

It is really one of the most unforgettable moments though hindi nga ako nakapaglaro masaya din naman kahit papaano. Bawi ako next year at sisiguraduhin kong makakasama ulit ako at makakalaro.

4pm na kami nakaalis ng Cavite pero yung byahe pauwi eh sobrang bilis lang. Mga 1 ½ lhrs lang ang byahe. Yung iba hindi pa umuwi agad at nagsipuntahan pa sa God's Love sa San Mateo. Nagovernight swimming pa sila dun. Kaya monday morning na sila nakauwi.

Sobrang pagod at mabigat ang dala kaya nagpasundo ako kay bebe. Nagkita na lang kami sa Mcdo simbahan. Namiss ko sya ng sobra. Kumain muna kami bago tuluyang umuwi. Maaga din nagpahing kasi may pasok kinabukasan pero guess what di rin nakapasok kasi may Cavite Hangover pa di  kami.

"LET'S GO RIZAL"